O książce: rok / Jegor Pawłowicz Wenediktow już od kilku godzin siedzi w swoim przedziale i leniwie wygląda przez okno. Za nim co chwila przelatywały drzewa, krzaki, rzadcy wieśniacy i ich domy, chwiejne od dłuższego czasu. Z jednej strony do szpiku kości był miejskim człowiekiem, ale jaki piękny był widok za oknem, jak głęboki, ale jednocześnie jak zdawał się trafiać w samo serce, smutny i dekadencki.